ძუნწი უნდა იყო რომ კრემაცია მოგინდეს, გამოიკეტო დაფერფლილი სხეული რომელიმე მეტალის ჭურჭელში ოჯახის წევრებისთვის სასუვენირედ. ძუნწი უნდა იყო, რომ გაანადგურო შენი ნალოლიავები სხეული და მატლები მშივრები დატოვო. ან გამოკეტო სხეული მეტალის კუბოში და დაგენანოს სხეული ნადირთა საგლეჯად, როცა სიცოცხლეში თავად სიხარულით მიირთმევდი მათ. ვალის არგადახდა ჰქვია ამას. ძუნწი უნდა იყო, ეკონომიური კრიზისისას უყურებდე გადაცემას როგორ აკეთებდნენ ფაშისტები ადამიანებისგან საპნებს და ფიქრობდე რომ ეს ამორალურია, თან ვეშაპის ქონისგან დამზადებულ ტუჩსაცხებს ხმარობდე. ძუნწი უნდა იყო, რომ წვავდე გარდაცვლილ სხეულს როცა ორგანოების დონორები ცოცხალი ადამიანები არიან. არა და იქნებ შენი სხეული ქმნის გარდატეხას მეცნიერებაში? დამანაწევრეთ, როცა მე წავალ.
ვაჰ, სულ სხვა ახალი პერსპექტივა გადამიშალე! არადა, კრემაცია მსურდა და მსურს…
კრემაცია სულაც არ არის ცუდი ვარიანტი, უბრალოდ ორგანოების გაცემის შემდეგაც არის შესაძლებელი 🙂
ბედნიერება იქნებოდა ჩემთვის სიკვდილის შემდეგ ვინმეს თუ ვაჩუქებდი ჩემი სხეულის ნაწილით კიდევ რამდენიმე სიცოცხლის წელიწადს…