რინგი ერთი პიროვნებისთვის

შინ დაბრუნებულს ჩემს მეზობელს იმ ნაწილისგან, რომელიც არ აღემატება მისი ცნობიერის საზღვარს, წერილი დახვდა:

ბავშვობაში მეგონა, რომ ”მესთან” გამარჯვება პლიუსად მეთვლებოდა და სამყაროს წინაშე გამარჯვებულად აღვიქვებოდი, სამყაროს, რომელიც, ჩემ წინაშე, არც ისეთი პატარა არის. მერე გავიზარდე, ვიბრძოლე და მივხვდი: ”მეს” კი არ უნდა მოერიო, რა სიამოვნებასაც არ უნდა განიჭებდეს პროცესი, უნდა ითანამშრომლო.

ნებისმიერი პირადი ”მეს” საკუთარ მბრძანებლობაში მოქცევა, მისი ტრანსფორმაცია, და არა მასთან ომი, გაცილებით რთული და შრომატევადია. თუ ნებისმიერი არასასურველი თვისების მეორე მხრიდან დანახვას შევძლებთ, მის პირველად მხარეს შევურწყამთ, მივიღებთ მესამე სრულქმნილს. აქ მთავარია უკიდურესი წერტილების გაერთიანების ნიჭი.

მაგალითად, თუ სიზარმაცე ”მეს” უარყოფით თვისებად აღიქმება, სხვა მხრიდან ჭეშმარიტების მაძიებლის მიმთიდებლად გვესახება. მისი მეშვეობით ვხვდებით, პიროვნებას ცხოვრების დანიშნულებას, საით წარიმართოს ძალები, აიძულებს უარი თქვას მისთვის იმ დროს არასაინტერესო საქმიანობაზე: დაანებოს წერას თავი და ხატვა დაიწყოს, დაანებოს ჭამას თავი და ღვინის დეგუსტატორი გახდეს და სხვა..

ნებისმიერი სახის სექსუალური თუ სიკვდილის გამანადგურებელი ენერგია, რომელიც დამღუპველი ხდება სხვისთვის თუ თავისთვის, შეიძლება გამოვიყენოთ მასზე ბრძოლის გარეშე, დადებითად მიმართული ტრანსფორმაციით. აქ თავისთავად გამოირიცხება ცნება: შეუძლებელია. თუ არსებობს იდეა, მისი ხორცშესხმაც საფუძველშივე დაიშვა. თუ რა თქმა უნდა, სუპს ხმამაღლა არ ხვრიპავთ. ამას არაფერი ეშველება.

ვამბობ, თვისება არ შეიძლება იყოს კარგი ან ცუდი, ისევე, როგორც ადამიანი არ არის ორი უკიდურესობა, თითოეულის ბედიც ნეიტრალურია, მთავარია მისი გამოყენების ცოდნა, მიმართულების მიცემა, წარმართვა იქ, სადაც გვიღირს გამოვლენა.

ამ ლოგიკით, ”მესთან” ბრძოლა არა მხოლოდ თავის მოტყუებაა, ტყუილისთვის ფაქტის შექმნაა. წასვლაა საკუთარი არსების წინააღმდეგ. შენ ”მე” მართლა უცხოპლანეტელი ”სხვა” ხომ არ გგონია? ეს შენ ხარ.

კონფლიქტი, თუნდაც სხვადასხვა ადამიანებს შორის, წარმოიქმნება ენის არქონით. ნუ დაკარგავთ ენას საკუთარ ”მეებთან”, სიღრმეებში ჩაეძიეთ, შეიცანით, შეწვდით. მოკლედ, ცხოვრება ხანმოკლეა იმისთვის, რომ ”მეები” ხლიჩო და აბოქსავო, როცა შეგიძლია შეკრა და დააბალანსო. მანამდე აწყობით მიიღო ის სიამოვნება, რასაც შემეცნება გაძლევს.

გაორების გარეშე სამყაროს მარტო ცალმხრივად შევიმეცნებთ. ცხოვრება ხანმოკლეა შესწირო ომს, მითუმეტეს საკუთარ თავთან, როცა წინ ამხელა სამყარო გაქვს. იყავი როგორც დამკვირვებელი, შორიდან მმზერი.

პიროვნების გაორება ნიშნავს არა ომს გაყოფილ მხარეთა შორის, არამედ დაკარგული ნაწილის შინაურულად პოვნას. გახსოვდეს, რომ წყალიც შეიძლება დაინაყოს და არასასურველი ”მეც” დაამარცხო, მაგრამ ეს შენი სუიციდი იქნება, მკვლელო!

გამოთქვით აზრი