შავ ხვრელში ვარ. დრო იყო მეტი სივრცე იყოო. დრო იყო ღმერთი. წარმოშვაო სივრცე ერთი წერტილიდან და დაიწყო სამყაროს გაფართოვება. შემცირდა მისი სიმკვრივე. სივრცე გამჭირვალე გახდა. თავისუფალი ელექტრონების გაქრობით, სინათლე არაფერთან ურთიერთობდა. ქსელებში თავს იყრიდა მეტი მატერია.
ჩემი პლანეტა ათასეული წლის წინ შავ ორმოში მოხვდა. ფართობითობის თეორიის მიხედვით, ნებისმიერ დიდ მასას თუ შევკუმშავთ მცირე მასად, შავ ხვრელად ვაქცევთ. აქ მცხოვრებლებმაც მტვერი შეკუმშეს და ღერძი მისცეს. შექმნილი ხვრელი ჩვენს პლანეტასთან ერთად მოზრდილმა ხვრელმა შეჭამა. ახლა აქ პერსონალური დრო და სივრცეა ახალი სამყაროსთვის.
ჩვენც ვაგრძელებთ ცხოვრებას შიგნით. ასეულ წელიწადში ხვრელი აორთქლდება, გვარწმუნებენ მეცნიერები, და მიკრო სამყარო გალაქტიკისთვის გათავისუფლდება. მე კოსმონავტი გამოვალ და ვიმოგზაურებ ჩახშული სივრციდან უტოპიაში, რომელსაც ირმის ნახტომი ჰქვია.