ეთერული სარკე

ყოველთვის მინდოდა ჩემი დამზადებული წიგნი მქონოდა ან ტანსაცმელი. ძველ კაბებს ვიღებდი და თავიდან ვკერავდი, თმასაც ჩემით ვიჭრიდი. ერთხელაც გადავწყვიტე საკუთარი სარკე შემექმნა.
ლირიული გადახვევისთვის ვიტყვი, რომ გონების ორ ნახევარსფეროს შორის უმოქმედო კედლისმიერი ჯირკვალი მდებარეობს, რომლის დინამიკაში მოყვანა მიკრო და ტელესკოპურ მხედველობას ავითარებს.
კონცენტრირებული მზერა დაკავშირებულია აზრის კონცენტრირებასთან. მიმართულია ცენტრიდან თვალების აბსოლიტურ დამორჩილებაზე.
(იხ. ოდინა)
მას ავარჯიშებენ ოპტიკური გამოსახულების ყურებისას, მედიტაციური ვიდეოთა აღქმისას დილის ბუნებრივ შუქზე, როცა ფონში ერთ წერტილს ირჩევ და მასში იწყებ შესვლას.
მზერის ვარჯიში იწყება საგანთა თანმიმდევრული მზერისგან, მაგალითად, ჯვარედინად, ზიგზაგურად დაკვირვება საგნებზე. იყენებენ მაგიურ სარკესაც.
მოკლედ, რეცეპტია როგორ დავამზადოთ ჩვენი მაგიური სარკე:
დაგვჭირდება კამერის აქრომატიზებული ობიექტივის ლინზა, შეზნექილი გაპრიალებული მინაა.
ამოზნექილ მხარეს სპირტით გავწმინდავთ და შავი სქელი ლაქით დავფარავთ.
მასზე ლაქი თანაბრად უნდა იყოს წასმული და ადგილი არ იყოს გამორჩენილი. რომ გაშრება, გაპრიალებისთვის ლაქს ხელმეორედ გადავუსვამთ და შეზნექილ მხარეს ვწმინდავთ, ვდებთ ბამბიან კოლოფში.
იგი ისე გვიჭირავს, ცერა თითები რომ ეხებოდეს მინის ზედაპირს  და ვამბობთ, რომ ყველაზე ლამაზები ვართ.

ოდინა

კარლ რეიხენბახმა ოდი აღმოაჩინა, სახელი ნორვეგიელი ღმერთის ”ოდინას” საპატივცემულოდ დაერქვა. ის შეგრძნებადი გამოსხივებებია, რომელსაც სხეული გამოყოფს. ადამიანის მარჯვენა ნაწილი მოცისფრო სხივებს უშვებს და მარჯვენა ხელის მსგავსად მინერალურ მაგნიტზე დადებითად მოქმედებს, როცა მარცხენა მხარე მოწითალო სხივებს ასხივებს.

ქალი და კაცი მას სხვადასხვანაირად გამოყოფს. ჯანმრთელი მკვეთრ ფერს გამოყოფს, ავადმყოფის ოდა ბჟუტავს. მას ასხივებს ყველა ორგანული თუ არაორგანული ნივთიერება. ადამიანში ქიმიური გზით წარმოიშვება და ქვედა ნაწილში მეტად მოყვითალოა, ზემოთ – მოცისფრო. ავადმყოფ სხეულში – მოყვითალო. მას ფოტოგრაფიური ფირების გაბუნდოვნება შეუძლია. ცოცხალი ორგანიზმის სითბური და ელექტრონული სხივებია.

შეგვიძლია მისი აღებაც და გაცემაც. თავის ინდივიდუალურ თვისებებს მაინც არ კარგავს, სხვა ორგანიზმს რომ გადაეცემა. სიფაქიზის გამო მკვეთრ საგნებშიც აღწევს. ხეებში, მაგალითად. მაგნიტურ რაპორტიტას შეიძლია ზიანი მიაყენოს იმ ადამიანს, რომელიც ასხივებს. ადამიანები ოდიური გამოსხივებებით მანიპულირებენ და მის ოდის ფიგურაში სვამენ, ფიგურას ჩხვლეტენ და იციან, რომ იმ ოდის მატარებელ პიროვნებას სტკენს.

ფიზიკური აღგზნება აძლიერებს ოდურ გამოსხივებას. სიბნელეში მოხვედრილი თვალი ნელ-ნელა მეტად ასხივებს და ადამიანებს ხედვა შეგვიძლია. ადამიანები ვართ მისით დაკავშირებულნი. მეტიც, ის ჩვენს ინდივიდუალობას უდევს საფუძვლად. ”ყველა ორგანული და ფსიქიკური თავისებურებანი, რომლებითაც ცოცხალი არსებები გამოირჩევიან ერთმანეთისგან უეჭველად იდიური თვისებაა.” (დიუ პრელი). თვლიან, რომ ის უკანასკნელი რგოლია, რის გამოც შევდივართ უხილავი ფიზიკის დარგში. მაგები აკეთებენ ისე, რომ შინაგანი ოდური ადამიანი შეუერთდეს ბუნების საგანთა ოდურ არსებას. აღიქვას მათი გავლენა და შეძლოს ზემოქმედება.

მატერიას გააჩნია სხივების თვითჩასახვის უნარი. ჩასახული ოდა შეუნარჩუნებლივ გამოსხივდება და შეუჩერებლივ აღდგება. თუ ოდის დანაკარგი მისი აღდგენის პროპორციულია, სხეული ჯანმრთელია. სექსის დროს ყველაზე დიდი რაოდენობით სხივდება და ორგანიზმი მისგან სუსტდება. აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ ოდების გაცვლა თვისებების გაცვლასაც იწვევს. მისგანაა, რომ ცოლ-ქმარი დროთა განმავლობაში ერთმანეთს ემსგავსება, როგორც ფიზიკურად, ისე თვისობრივად. ამის გამო სახიფათოა შემთხვევითი კავშირები.

მისი გადაცემა შეიძლება ხელის დადებით, სუნთქვით. ჭარბი ოდის შემთხვევაში ავადმყოფებს უწილადებენ ხოლმე. ოდის შეკავება არ შეიძლება. სასიცოცხლო ენერგიასთან შედარებით შეიძლება გადავცეთ შეგრძნებებიც. ბავშვის ჩასახვის წუთებში რა შეგრძნებაც არის, ბავშვზეც გადავა. დედები ასევე იყენებენ ოდიებით აღზრდის მეთოდს. ძილის დროს შვილებს ცალ ხელს თავზე დაადებენ, მეორეს – ხელებზე და ყურში რჩევა-დარიგებებს ჩასჩურჩულებენ.

ის ძირითადად თმიდან, ფეხებიდან და ხელებიდან გამოიყოფა. განსაკუთრებით შუა, ცერა და საჩვენებელი თითებიდან. ოდური ალი ოდურ ღრუბელს გავს. მბრწყინავი ნათებაა, რომელსაც სენსიტივური პირები ხედავენ. წმინდანი ადამიანის გარშემო ოდური ალია.