მას აქეთ იუდა ეძებდა მარჯვე შემთხვევას, რომ გაეცა იგი.
ვინც კი ოდესმე ყიდულობდა, ყველა გაყიდა.
სანაცვლოდ სამოთხეს შეპირებული ქრისტეც.
მანამდე თუნდაც სარეცელზე მიჯაჭვული ეშმაკეული პეტრეს სიდედრით, გაელვებული პერსონაჟების ხიბლში ვარ.
მინდება ავიყვანო და სქელყრდიანი წიგნი ვუწერო როგორ შეიკრიბდნენ ეშმაკეულნი და მოარჩინეს.
სიტყვით, რომელიც უცვლელი იყო.
ხოლო როცა ანიმაციის სწავლა დავიწყე, პირველი რაც გავაკეთე პილატეს წყალში ჩაწყობილი ხელები იყო.
ნატურალისტურად აწყობილი დაბანა:
იმდენი იბანა, წყალი გაწითლდა.
კიდევ სიმთვრალის ხიბლში ვარ, როგორც საკუთარი ცხოვრების ანონსის.
როცა საკუთარ ძირს ხასიათის გაქრობით წყვეტილად ხედავ, მიმოსახილველ კადრებად, თან ცხოვრების მნიშვნელოვანი მომენტები მაშინ გახსენდება.
ჰო, მთლიანი ცხოვრების ანონსია სიმთვრალე, შეგიძლია უყურო ხუთი წუთი მთვრალს და ცხოვრების სიუჟეტი უკვე გაიგო.
გახსოვთ, იესომ სერობაზე რომ დალია, ლოცვა მოუნდა.
მოწაფეებმა კი მიიძინეს, სამჯერ გააღვიძა.
გახსოვთ, მათ ღვინო რომ დაალევინა, რა უთხრა:
“ყველამ შესვით აქედან,
ვინაიდან ეს არის ჩემი სისხლი ახალი აღთქმისა,
მრავალთათვის დაღვრილი ცოდვათა მისატევებლად.
მე გეუბნებით:
ამიერიდან აღარ შევსვამ ამ ვაზის ნაყოფისაგან
იმ დღემდე, როცა თქვენთან ერთად შევსვამ
ახალს მამაჩემის სასუფეველში”,(მათე,20,28) –
მოკლედ, რა მინდა რომ ვთქვა: ფაქტია, რომ სამოთხეში ღვინო დაგვხვდება.