ბურთაობის წინ სათქმელი ლოცვა

“დიდებულო, წმინდა გიორგი, შენ შეეწიე შენს მრევლს, შენ მიეცი ძალა და ღონე და შეძლება, შენ გაამარჯვებინე აწინდელს ბურთის თამაშში”, – დროებაში ქექვისას საინტერესო ლოცვა ვიპოვნე, სადაც ფეხბურთის მფარველად კაპადოკიელი წმინდა გიორგი ითვლება. მეტიც, წირვის შემდეგ მთავარი მღვდელი ეკლესიაში ბურთს აკურთხებდა და მოედანზე ამ შელოცვით ააგდებდა. ლელოსთვის იკერებოდა ბურთი ტყავისგან, რაშიც ჩატენილი იყო თმა, საქონლის ბალანი, მატყლით ხავსი ან ბზა.

ოღონდ ქიქოძემდე, როცა გოგებაშვილი იყო სემინარიის ინსპექტორი, თამაშობანი გარდაუვალ ბოროტებად ითვლებოდა. პოლიცია უმანკო ვარჯიშსაც კრძალავდა. ქიქოძე კი თვლიდა, რომ თამაშობანი ამცირებდა ბავშვთა “საიდუმლო ბიწიერებანს” დახურულ სასწავლებლებში თავი რომ ეჩინა. რას უნდა ნიშნავდეს ” საიდუმლო ბიწიერება”?

ვარჯიშებსა და თამაშობზე უკვე 60-იანი წლებიდან იწერება ქართულ პრესაში. ხოლო აკაკის “თავგადასავალი” უკვე ახლებურად განვიხილე. მაშინ ფიზიკურად ქალაქელი ბიჭები ჯობნიდნენ სოფლელებს. სწორედ 60-იანელებისგან მოდის საახალწლო სროლები: შობის ღამეს თოფის ტყვიით უნდა ჩაგვექრო სანთელი, როცა ბავშვები ისრებით თამაშობდნენ. წაგებული მთელი წელი ხელში თოფს აღარ დაიჭერდა.

მაფიოზობანა

მაფიოზობანას თამაში ეჭვიან ადამიანს უნდა მოეფიქრა, რათა სამეგობროსთვის თვალყური ედევნა. ამიტომ არაა გასაკვირი, რომ საბჭოთა თხელი კედლების შიგნით გამოიგონეს. თამაში ყოველთვის პატიოსანი მოქალაქის (სამართალდამცავის) მხარესაა, რადგან ასწავლის როგორია მისი ამხანაგი ტყუილის თქმისას, აქვს თუ არა რამე ინდივიდუალური სტილი. და როცა მორიგ რაუნდში სამართალდამცავი მაფია ხდება, წრეში საკუთარ თვისებებსაც ისე გამოამჟღავნებს, რომ ერთმანეთის ტყუილებზე გაწვრთნილნი რეალურ ცხოვრებაში თავს გაყიდიან.

სულ მაინტერესებდა მითებად ქცეული ტყუილები, რომ თითქოს არმსტრონგმა გორსკის ორალურზე იზრუნა, დელონი დეპრესიიდან ვაჟა-ფშაველამ გამოიყვანა, ბექჰემმა ვიქტორია თბილისში შეიყვარა (არ დადასტურებულა და სულ მაინტერესებს), ადამიანი ტვინის 7%-ს იყენებს, ჯორდანო ბრუნო დედამიწის ბრუნვამ დაღუპა, ედისონმა ნათურა გამოიგონა, რომ ნაპოლეონი დაბალი იყო, თმა და ფრჩხილები სიკვდილის მერეც იზრდება, – როგორმა ტიპაჟებმა გამოიგონეს.

და კიდევ, როგორც ბავშვის ფეხის ადგმას იმახსოვრებენ მშობლები, ისე უნდა იმახსოვრებდნენ მათ პირველ ტყუილებს. სადღაც ორი წლის ასაკში როგორ გამოიმუშავეს კრეატიული აზროვნების უნარი. აი, ჩემი ძმის შვილი რომ წაიქცა და უფროსები ბავშვს ნატკენ ხელზე კოცნიდნენ, ამან ჭკუა იხმარა და უტკენი ადგილი მომიშვირა, აქაც მტკივა, მაკოცეო. ამჟამად კი “მაფიის” თამაშის მეშინია: მგონია, რომ ვასწავლი მეგობრებს ჩემი ტყუილის მიმიკებს, და მივიღებ იმედგაცრუებას მათი დაჟინებულ-დამაჯერებელი ტყუილის შემთხვევაში.

ტეტრისი

ერთი ჩანაწერი მაინც უნდა მქონდეს ტეტრისზე.
მთელი სამსახური თავისუფალ დროს რომ ვთამაშობთ, რუსული ხალხური მელოდიებით, დომინოს, ტეტრამინოსა თუ პენტამინოს ფიგურებით. ერთ დროს საბჭოთა კავშირის აკადემიამ ხელოვნურ ინტელექტზე მუშაობისას რომ გამოიგონა ს.ვ. გოლომბის “პოლიმონოს” გავლენით. ეს ფსიქოლოგიური ფიგურების პროექტი შემდეგ მაიკროსოფტმა შეიძინა და მასამდე ასე მოიტანა. ამჯერად, კი არ ვთამაშობ, ვკითხულობ.
თურმე იმ დღეს, როცა ჩემი კომპიუტერი გახდა რვა წლის, ზოდიაქოთი ტყუპები ტეტრისი 29 წლის გახდა. მამამისი პაჟიტნოვი მეტად რუტინის მოყვარული ადამიანი გახლდათ, რომელიც თვლიდა, რომ სისტემატიზირება ცოდნის დედაა და ის iq-ს მიხედვით უნდა ითამაშონ.
შეუძლებელია ველოსიპედის ტარება დაივიწყო და ტეტრისის. ეს კი ჩემთვის იმდენად ყოველდღიური სავარჯიშოა, საღამოს ჩაისთან კროსვორდის შევსების მსგავსი, ახლად გაცნობილ მეგობარებს სავარაუდო iq-ს მიხედვით დონეს ვურჩევ და ვცდი. ტეტრისმა ისეთ ხალხზე ამიცრუა გული, არ მოველოდი. ასეთი სნობი ვარ: ვერც უგრამატიკო ადამიანებთან ვძლებ დიდხანს.

კაცი მოთამაშე

ის აზიური სოციალური რეკლამა თუ გახსოვთ, მკითხავთან შესული ხალხი რომ ოცდება, ჩვენზე ამდენი საიდან იცისო, ბოლოს კი კულისების ფარდა ეშვება და კლიენტურის ფეისბუქში შესული პროგრამისტები ჩანან ტიტრებად დაწერილი ფრაზით: “დაფიქრდი, სანამ რამეს დაწერ სოციალურ ქსელში”. ან ის რეიჯი, ახლა არ მომაძებნინოთ, ფასთ ფუდში შესულ ობამას პატარა ბიჭუნა რომ ეკითხება: “მამა ამბობს, რომ გვითვალთვალებ”. და პასუხი: “ის მამაშენი არაა”.
ტედის კონფერენციას ვუყურე, ერთი ჩემნაირი მოცლილი, პოლიტიკურად არაფრით გამორჩეული კაცის შესახებ, რომელსაც იმის გარკვევა მოუნდა, რა იცის მთავრობამ მასზე. მოთხოვნითი წერილების გზავნამ სტრუქტურებში შედეგი რომ არ გამოიღო და პროკურატურაში სარჩელი შეიტანა, რადგან ყველა მოქალაქის უფლებაა, იცოდეს, რა ინფორმაციას ფლობს მთავრობა მის შესახებ. აი, მაშინ მიუვიდა ფოსტა საქაღალდეების დასტით, რომლის მიხედვითაც კაცმა ტედზე დიაგრამა დახაზა: მისი სატელეფონო საუბრები მეტყველებდნენ მის დღის განრიგსა თუ რაციონზე, ყოველ ნაბიჯზე.
ტოტალიზატორში ვმუშაობ, ანუ სადაც ადამიანები ინტუიციის გავარჯიშებისთვის და იღბლის გამოსაცდელად მოდიან. ჰაიზინგას არ იყოს, “საპიენსების” ნაცვლად “ჰომო ლუდენსები” ვართ, რიტუალებით აწყობილი თაობა. საკუთარ თავთან იმის დასადასტურებლად რომ გონებაში არსებულ მომავალზე ფლობენ ინფორმაციას. ერთ დღესაც გადავწყვიტე ეს ჩემი შინაგანი ლოგიკა  გამეგო და ცოდვა ჩავიდინე: მეილ.რუს პაროლების ტეხვა დავიწყე. უცნობი ხალხის მიტოვებული და დაუცველი ფოსტის. არა, არ მაინტერესებს როგორ ატარებენ დროს თანამედროვეობაში და შესვლის შემთხვევაში წერილები არც წამიკითხავს. უფრო კონკრეტულად, საიდუმლო კითხვებს ვიცნობდი: რა ერქვათ მათ საყვარელ შინაურ ცხოველებს ან რა იყო ქართველების საყვარელი საკვები და სხვა. სადღაც ორმოცდაათიდან ორიოდე ქულა მივიწერე და იმ მეგობარს ვახარე, ვისაც ვეჯიბრებოდი.

და ვინჩის დემონები

დისქავერზე ვუყურებდი როგორ დაირაზმებოდა სპეც. ჯგუფი და და ვინჩის ჩანახაზების მიხედვით მექანიზმებს აწყოდბნენ, შემდეგ ბიბისი-ზე გადავრთე, სადაც ისტორიული ფენტეზი “და ვინჩის დემონები” დაიწყო.
სერიალი ახალგაზრდა ლეოს ცხოვრებას გვიჩვენებს, რისთვის და როგორ ვითარებაში მოსდიოდა იდეები თავში და თითო სერია თითო გამოგონების ახსნას წარმოადგენს. ვუყურებ ნახატებსა და იეროგრიფებში ჩადებული კოდების ინტერპრეტაციებს.
იქვე თვალს ვადევნებთ ფლორენციის შიდა თუ გარე პოლიტიკას, იმ ქალაქის, სადაც “დეკამერონის” დადგმა არ გაუკვირდათ და დიდგვაროვნები გლეხებს სახელებით ცნობენ, ებრძვის რომსა და ვატიკანის რელიგიას. სცენარი აკინძულია იმ დროინდელი კაბალის, ნოტიკის, აკაშის ქრონიკების, კელტური პოლითეიზმისა და უპანაშვიდების მიხედვით და ქვაკუთხედად მითრას მისტერია გვაქვს, როგორი იქნებოდა ფილმი იმ დროინდელ რენესანსზე საიდუმლო ორდენების გარეშე.
პლიუს ვნება ხომ ყველგან უნდა გაიკვეხოს და ლეოს ინტიმური კავშირები მოწაფე ბიჭუნებთან და მარჩვიბ ქალთან (თვითონ მერწყულია): “შეიძლება ხალხის მანიპულირება გიყვარს. მაგრამ მე უფრო.”
ამჯერად, სერიალის ოფიციალურ გვერდზე ვტრიალებ, სადაც მონაწილეები ტაროს გეთამაშებიან და სქემების მიხედვით მექანიზმებს ონლაინით აწყობ. გამოგიტყდებით და თამაში სერიალზე მეტად მომწონს. აუ, ეს ფრთა სად გავუკვეხო?