მამაო ჩვენოზე

ტრადიციული ვერსიით, ”მამაო ჩვენო”, ლოცვა, რომელიც სხვადასხვა ქრისტიანულ მიმართულებებს აერთიანებს, იესო ქრისტემ წარმოთქვა. მისგან იღებს სათავეს მას შემდეგ შექმნილი სხვა ლოცვები. ითვლება, რომ იგი შეიცავს შვიდ თხოვნას და სამყაროს შვიდ საწყისს აერთიანებს.

სამკუთხედით აღნიშნულია ღვთიური საწყისი და ამ მხრივ მსგავსია ინდური ღვთაებრივი სამკუთხედის: ბუდას, ვიშნუს და შივას კუთხეების, როგორც სიყვარულის, იმედისა და რწმენის. ქალური ელემენტის არსებობა ღვთიურ კუთხეებში ქრისტიანობის ზოგ მიმართულებებში მკრეხელობად ითვლება. ღმერთი მამრობითი არსის მატარებელია და მდედრობითი საწყისი შუამავალია. სულიწმინდა, როგორც ქალური ბუნების ინტერპრეტაცია მწვალებლობად ითვლებოდა. თუმცა არსებობს ვერსია, რომლის თანახმადაც, ღვთისმშობელი არა მხოლოდ წმინდანია,  არამედ სამებას განეკუთვნება და სამყაროში ნებისმიერი მოვლენა სქესობრივი ურთიერთობის შედეგია.

კვადრატს  ენერგიის შესვლა-გაცემა ეხება. ლოცვაში გათვალისწინებულია ადამიანური ბუნების ოთხი ძირითადი ნაწილი. ყურადღება გასამახვილებელია, რომ ადამიანის ”მე” ითვლება ყოველგვარი ბოროტების სათავედ. ასევე შეიცავს ფიზიკურ სხეულს, ღმერთმა ადამ და ევას რომ მისცა ტყავის სახით, მას შემდეგ, რაც აკრძალული ხილი მიიღეს. შედგება ასტრალური სხეულისგან, ანუ გულისთქმისგან, განსაცდელისგან და ეთერული სხეულისაგან.

მე რომ არიმანი ვიყო

მე რომ არიმანი ვიყო,
ვერტიკალურ მდგომარეობას
მივიღებდი და ეთერი
აღარ გვეტკინებოდა.
შევიდოდი შენში და დავღრღნიდი
არსებულ ღრუბლებს შენამდე.
ღრუბლები ხომ ისეთი უსარგებლოა.

მაგრამ მე არიმანი არ ვარ.
ის ჩემშია.
შენ ჩემშია.
და მე, ჩვენ,
სპირალის მსგავსად
შრეებს გავდივართ,
ოცნებას მაძლევ, და ვინ იცის
აღმა თუ ჩაღმა.