მთავრობა

პოსტერზე ჟურნალისტი შეიძლება GoT-ის წინა სეზონიდან გეცნობათ.

Borgen-ის პირველი სეზონის ყურებისას ვიყავი ემოციურად ძალიან დაძაბული, მეთქი, აი, ახლა მოხდება მკვლელობა, კონკურენტებს მოიშორებენ, ვისაც ჯერ House of Cards ან მსგავსი პოლიტ. შოუები ჰქონდა ნანახი, მიხვდება რას ვგულისხმობ. მაგრამ სადღაც შუაში მოვდუნდი და მივხვდი, რომ მხოლოდ მენტალურად უნდა ვყოფილიყავი დაძაბული, რადგან მთელი წარმოდგენა (30 სურათს მოიცავს), იდეოლოგიური წახნაგების ჩვენებაა. 30 სერია ანუ 30 საკითხი, რაზეც მთავრობა უნდა ფიქრობდეს.

მაგალითად, გაუშვას თუ არა სახელმწიფომ განვითარებად ქვეყნებში ქვეითი ჯარი, ლტოლვილების მიღებისას ქვეყანა რა პრობლემების წინაშე დგება, რა პლიუსებს და მინუსებს წააწყდებიან პროსტიტუციის ლეგალიზაციისას, რა უნდა მოიმოქმედოს სახელმწიფომ თუ ცხოველთა უფლებები ადამიანთა ჯანმრთელობას ლახავს, ორივე მხარე რომ დააკმაყოფილოს, გენდერული თანასწორობის სურვილის შემთხვევაში მორალურია თუ არა ქალის ხელოვნურად გაპოლიტიზირება და მსგავსი საზოგადოებრივ-პოლიტიკური თემები, რაზეც მოქალაქეებს უნდა გაგვაჩნდეს აზრი.

სერიალი მიმდინარეობს დანიის პირველი ქალი პრემიერ მინისტრის თვალით, სადღაცას იგულისხმებიან მოქალაქეები, ტელევიზორთან მოვახშმე წყვილები, რომლებიც, რატომღაც, არასდროს ჩანან ტელეეკრანებზე. პოლიტიკოსებისა და ამომრჩევლების შუამავალს მედია წარმოადგენს, ჟურნალისტისა და პოლიტ. კონსულტანტის რომანტიკული კავშირი კი საერთო ამბავს ლაიტმოტივად სდევს. საინტერესოა, რომ სერიალში არაპოლიტიკური ადამიანებისადმი დამოკიდებულება ზედაპირულია, მათი სხვა ინტერესები სერიოზულ ინტერესებად არ არის აღქმული.