ცხოვრების განმავლობაში რაც პოლიციასთან ან მსგავს უწყებებთან ურთიერთობებისგან გავიგე არის: ყოველთვის მოვუსმინო განცხადების დაწერისას რასაც მკარნახობენ ჩემს ცხოვრებაში იუმორის შემოსატანად, მაგრამ მაინც ჩემებურად დავწერო. მაგალითად, ამ ბოლო მოკლული ძაღლის შემთხვევაში მკარნახობდნენ, რომ დროულად აღმოუჩინეს დახმარება და აწი უპატრონებენ და სხვა. და მითუმეტეს, თუ განცხადება სისხლის სამართლის საქმეს არ ეხება და მარტივად დასავიწყებელია, არ ვიყო მხოლოდ გამოძიების იმედზე.
ერთი თვის წინ დავკარგე პლანშეტი და ამის შესახებ მივმართე ოპერის უკან მდებარე განყოფილებას. მიპასუხეს, რომ შეიძლება საზღვრიდან უკვე გაიტანეს ან ჩადეს ის ნომერი, რომელიც არასადაა დაფიქსირებული, მაგრამ შეძლებისდაგვარად შეიყვანდნენ დაკარგული ტელეფონების ბაზაში. ჩართვის შემთხვევაში კი ავტომატურად არ გამოჩნდებოდა მისი ადგილსამყოფელი, მაგრამ დაურეკავდნენ ახალ მფლობელს და ნივთის დაბრუნდებას სთხოვდნენ.
მარტივად რომ ვთქვა, შესული ვიყავი გუგლის ბაზაში პერსონალური კომპიუტერიდან და ვაი ფაისთან შეერთებისთანავე ამომიგდო პლანშეტის ახალი ლოკაცია. განყოფილებაში განცხადების დაწერიდან მთელი თვე გავიდა, პლანშეტს ვიყენებ ჯპს-ით, ინტერნეტით, ოფიციალური სატელეფონო ნომრებით, მაგრამ პოლიციას ის ჯერ არ უპოვნია. ან რას იპოვნიან, როცა ამხელა ლატენტურად ჰომოსექსუალური საქმიანობით კავდებიან, – გადააყენონ პატარა ბიჭები მოსაფსმელად.
Merz AnnA Blume 
ლოლ :დდ აღშფოთებული ჩანხარ ძალიან :დ