მახსოვს, როცა პირველ სამ. ესსეს ვწერდი, მეგობარმა თავისი ხელნაწერი თემის ვორდში გადატანა მთხოვა. მაშინ კლავიატურასთან მუშაობა ჯერ კიდევ ცოტამ იცოდა. ვწერდი და ვწერდი, სანამ ჩემმა ლურჯამ ვირუსი არ აიკიდა და ორივე თემა ემსხვერპლა. გადამცდარი წყლისა და გაშეშებული ჯდომის შემდეგ, წერას სიჯიუტით შევუდექი, მაგრამ ვინაიდან ზოგი გამოყენებული ლიტერატურის მითითებული გვერდები ზუსტად არ მახსოვდა, ცოდვა ჩავიდინე და მიახლოებით გამოვიგონე. იხილეთ, “ჩოხიანი დადა”.
საქმე იმაშია, რომ მაშინ სტუდენტი ვიყავი და თემა 30 კაცს არ გასცდენია, ალბათ არც კი წაუკითხავთ ლექტორებს. მაგრამ შეცდომით მითითებული ლიტერატურა მნიშვნელოვან წიგნებშიც იმდენჯერ მხვდება, უკვე თამაში დავიწყე, ათიდან ორი თუ გაამართლებს.
საკურსო-სადიპლომოებზე და დისერტაციაზე რაც მე პედანტური სიზუსტით ვწერე გვერდები… მეგონა, სხვანაორად ქვეყანა დაიქცეოდა და თურმე არ იქცევა 🙂
თავიდან – მეც. მაგრამ როცა ხელმძღვანელმა თავად შემომთავაზა, მაშინ დავფიქრდი 🙂
სუფთა ქართული მიდგომა მგონია 🙂
ჩემს ცოდვებს აღარ ჩამოვთვლი მაშინ.
ისე, სადიპლომოს სქოლიოც მეც პედანტურად ჩავაწიკწიკე და საქმეების ნომრებიც ამოვწერე.
ნამდვილად გამონაკლისები ხართ)
მე სპეციალურად შევუცვალე თავები (მეორედან ეგერევ მეოტხეზე გადადიოდა) ნაშრომს, მეგონა ვერავინ შეამჩნევდა :დ
მანიპულატორობდი მაშ. შეამჩნიეს?
შეამჩნიეს და მერე ვუთხარი რომ თქვენ ყურადღებას ვამოწმებდი-მეთქი. საბედნიეროდ, ხუმრობად ჩათვალეს :დ
სახალისოა. რეცენზენტი რომ ვიყავი მეც ვინტრიგობდი და სათითაოდ ვამოწმებდი :დ
მკაცრი რეცენზენტი ყოფილხარ )))