(ეძღვნება სეხნიას)
თუ არ მოგწონს როგორ გამოიყურები სარკე შეცვალე.
ის, ათასჯერ დამტვრევას გადაფიქრებული, მთელი ეს ხანი შენს მიმიკებს ციტატასავით რომ იმახსოვრებდა, დროსთან ერთად თავისი ქნა და სხეულს მახსოვრობასთან ერთად გაჩვენებს.
ილუზიაა ეს ნაოჭები შუბლთან, ის მხოლოდ ძველი მიმიკისგან დარჩა, გატეხე.
გზა, რომელიც ძველი დილემისგან აურჩეველი დატოვე, მან გაიარა ვინც პარალელურია.
ახლა სარკეში დატოტვილი “შენები” ჩანან.
და როცა უძღებ “შენს” სარკესავით თვალს გაუსწორებ, დაბალანსდებით და მოკვდებით, რადგან როცა ერთი უდრის ერთს, ნულდება.
– გადარჩება? – ექიმებს ეკითხება ზოია.
Merz AnnA Blume 
ზუსტად არ ვიცი რამდენჯერ წავიკითხე, ალბათ ძალიან ბევრჯერ. “ილუზიაა ეს ნაოჭები შუბლთან, ის მხოლოდ ძველი მიმიკისგან დარჩა, გატეხე.” უნდა გავტეხო.
რაღაც ისეთი იყო, გული ამიჩქარდა… ერთი ბეწო და მრავლისმთქმელი. ვეცდები გავტეხო 🙂
ადრესატო, მერე ხომ მოკვდები და იქნები ფინიკის პალმის კუნძი
მე გატეხაში სხვა რამე ვიგულისხმე- თუმცა არც სიკვდილის მეშინია 🙂