2pac-ის ლირიკული ლექსები

ჩემი შვილი
იქ, სადღაც გარეთ,
ცისქვეშეთში
გველის მშფოთვარედ.
რადგან დალოცოს
სიყვარული,
ერთმანეთში რომ გავიზიარეთ
სიყვარულმა კი
არდაბადებული ჩემი შვილი
უნდა დაიცვას.
ვოცნებობ ხოლმე,
როგორია ერთად ჩვენ ორნი
და სათანადოდ როგორ დავიცავ.
მაშინაც, როცა მე არ ვიცი რა არის სწორი.
დაიბადება მდიდრად – ღარიბად
სიყვარული არ დააკლდება.
მივიღებ, როგორც ცისქვეშეთში
ღმერთის წყალობად.

=0=
მაშინ, როდესაც გარდავიცვლები,
როდესაც გულის ძგერას მოვრჩები,
იმედია, რომ პრინციპებისთვის,
რწმენის დაცვისთვის
მაინც მოვკვდები,
იქამდე, სანამ ჩემი დრო მოვა,
რადგან დამყვება ბნელი აჩრდილი.
რამდენი რამის მოსწრება მინდა,
სანამ შემხვდება გზაზე სიკვდილი.
მე ალბათობებს ვებღაუჭები,
და უკანასკნელ ცრემლებს ვამშრალებ.
სიკვდილის დროს კი ყველას ვიყვარებ
ვისაც სიკვდილი ჩემი ახარებს.

=0=
ხანდახან როცა მარტო ვრჩები, ვტირივარ ხოლმე.
ეს იმიტომ, რომ პრობლემებთან სულ მარტო ვრჩები.
ჩემი ცრემლები იკბინება, სახეს აცხელებს.
ცხოვრებიანად მოედინება,
ფორმას არ ეძებს.
ვტირივარ ხოლმე, იმიტომ, რომ გული დამეხა.
ეს ამბავი კი მე ამდენად მაფორიაქებს.
მე ვისურვებდი მეგობარი, მსმენელი მყავდეს,
არავის ვიცნობ ტირილისას რომ გამიჩერდეს.
ჩემი ცხოვრების აზიდვაში მეხმარებოდეს.
წუთისოფელი საკმარისად სწრაფად ტრიალებს.
იმისათვის, რომ გაჩერდე და იკითხო: რატომ
ტირის ვიღაცა მტკივნეულად და სევდიანად?!
ხანდახან როცა ვტირივარ ხოლმე
სულაც არავის აღელვებს: რატომ.